In onze oceanen en zeeën drijft er meer en meer plastic afval. Door verweking, zonlicht en de golven valt dit plastic uit elkaar in kleine stukjes. Dit leidt tot ernstige vervuiling.  De oceanen beslaan 72% van het aardoppervlak en zijn onze voornaamste zuurstofleveranciers. Voor meer dan de helft van de wereldbevolking is de oceaan de voornaamste voedselbron.

Plastic in water is voor veel zeedieren dodelijk. Plastic verteert niet langs biologische weg.

Door de degradatie en fragmentatie van plastics tot kleine deeltjes verandert al ons zeewater in een wereldwijde soep van microplastics of Plastic Soep. Ook komen er toxische stoffen uit de plastics vrij. Allerlei dieren die in of van de zee leven en zelfs het kleine zoöplankton zien plastic afval en microplastics voor voedsel aan.

Hiermee dringt het vaak giftige afval onze voedselketen binnen.

De plastic verontreiniging van het zeewater kan onze gezondheid ernstig schaden. Het overgrote deel van deze verontreiniging is afkomstig van het land. Plastic afval wordt geloosd door de industrie en in steden en zoekt een weg naar zee via rivieren, kanalen en havens.

Daarnaast zijn schepen, de visserij en de off-shore industrie belangrijke veroorzakers van de vervuiling.

Plastic soup in onze school

Nederlanders gooien per jaar ruim 200 miljoen kilo aan textiel weg. Ongeveer een vierde hiervan wordt hergebruikt of geschonken aan liefdadigheidsprojecten.  Dit betekent dat 150 miljoen kilo dus rechtstreeks de prullenbak in verdwijnt.

 Nederland heeft ongeveer 16.696.000 inwoners wat dus snel uitgerekend betekent dat ze daar per persoon, ieder jaar, bijna 9 kilo aan textiel weggooien. 

Wanneer we denken aan milieuvervuiling door plastic, denken we aan oceanen die vol met plastic drijven dat niet vergaat. Wat  we over het hoofd zien is dat het weggooien van kledij met verborgen plastic deeltjes ook niet bijdraagt aan een beter milieu.

 Daarom hebben wij er voor gekozen om de mensen bewust te maken van de hoeveelheid “verborgen” plastic die ze ook weggooien. Als symbool voor onze actie hebben we een etalagepop aangekleed met zo veel mogelijk kledij zonder te weten hoeveel plastic er in zit. Daarna hebben we de kleren onderzocht en zijn we tot de conclusie gekomen dat er zich meer plastic in bevindt dan verwacht. Wanneer je met deze pop de straat op zou gaan en aan een willekeurige persoon zou vragen waarvan deze kledij allemaal gemaakt is, denken de meeste mensen dat dit gewoon natuurlijke stoffen zijn zoals katoen, zijde,… . Wanneer we dan op het etiket kijken, dan weten we wel beter. Wij wisten zelfs niet dat polyester uit plastic bestond.

De pop representeert de consumptiemaatschappij en de mensen die als maar meer willen en daarbij niet stilstaan aan de gevolgen voor het milieu. De pop draagt zo veel mogelijk kledij om de  hoeveelheid kleren aan te tonen die de mensen bezitten en is ook symbool voor de hoeveelheid plastic die er in de wereld is.